отпе́тый

1. прич. адспява́ны, адпе́ты;

2. прил. (о человеке) разг. прапа́шчы, ко́нчаны, адпе́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпе́ты

1. в разн. знач. отпе́тый; см. адпе́ць;

2. перен. (неисправимый) отпе́тый;

а. п’я́ніца — отпе́тый пья́ница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адспява́ны отпе́тый; см. адспява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)