отойти́ сов.

1. (отдалиться) адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць, адысці́ся;

2. (отступить) воен. адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць;

3. (отклониться) адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць, адхілі́цца, мног. паадхіля́цца, адступі́ць;

4. (отстать) адста́ць;

5. (прийти в себя) ачу́цца, адысці́, мног. паадыхо́дзіць, паадхо́дзіць; (ожить) акрыя́ць;

6. (умереть) уст. скана́ць, паме́рці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устрани́ться устарані́цца; (уклониться) ухілі́цца; (отойти) адысці́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадыхо́дзіцца сов., разг. (о многих)

1. посторони́ться;

2. (отдалиться) отойти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадыхо́дзіць сов., в разн. знач. (о многих, о многом) отойти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міну́лае ср., сущ. про́шлое, мину́вшее, проше́дшее; пре́жнее;

◊ адысці́ ў м. — отойти́ в про́шлое

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкліка́ць несов.

1. (заставлять отойти) отзыва́ть, отма́нивать;

2. офиц. (прекращать функции кого-л.) отзыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отозва́ть сов.

1. (заставить отойти) адклі́каць, адазва́ць, мног. паадзыва́ць;

2. (прекратить функции кого-л.) офиц. адклі́каць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адысці́ сов.

1. в разн. знач. отойти́;

а. ў бок — отойти́ в сто́рону;

а. на два кіламе́тры ад го́рада — отойти́ на два киломе́тра от го́рода;

цягні́к адышо́ў у пяць гадзі́н — по́езд отошёл в пять часо́в;

а. на но́выя пазі́цыі — отойти́ на но́вые пози́ции;

ча́стка зямлі́ адышла́ пад калга́сны сад — часть земли́ отошла́ под колхо́зный сад;

нага́ аняме́ла і не мо́жа а. — нога́ онеме́ла и не мо́жет отойти́;

до́ўга хварэ́ў, але адышо́ў — до́лго боле́л, но отошёл;

дзве́ры адышлі́ на два сантыме́тры — две́ри отошли́ на́ два сантиме́тра;

2. разг. (прекратить надоедать) отста́ть;

адыдзі́ ад мяне́ — отста́нь от меня́;

◊ а. ў нябы́т — ка́нуть в небытие́ (в ве́чность);

сэ́рца адышло́ — се́рдце отошло́;

недалёка а. — недалеко́ уйти́;

а. ў міну́лае — отойти́ в про́шлое

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адысці́ся сов.

1. (отойдя, освободить место для прохода, проезда) посторони́ться;

прашу́ а. ў бок — прошу́ посторони́ться;

2. (отдалиться) отойти́;

каб лепш разгле́дзець карці́ну, трэ́ба а. ад яе́ дале́й — что́бы лу́чше рассмотре́ть карти́ну, ну́жно отойти́ от неё пода́льше

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паад’язджа́ць сов. (о многом, о многих)

1. отъе́хать;

2. уе́хать;

3. (перестать плотно прилегать к чему-л.) отойти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)