отозва́ть сов.

1. (заставить отойти) адклі́каць, адазва́ць, мног. паадзыва́ць;

2. (прекратить функции кого-л.) офиц. адклі́каць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адазва́ць сов., в разн. знач. отозва́ть;

а. убо́к — отозва́ть в сто́рону;

а. пасла́ — отозва́ть посла́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадзыва́ць сов. (о многих) отозва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгука́ць сов.

1. ко́нчить ау́кать;

2. отозва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ото́званный

1. адклі́каны, адазва́ны;

2. адклі́каны; см. отозва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отозва́ние (действие) офиц. адкліка́нне, -ння ср.; см. отозва́ть​ 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)