отме́нный уст. выда́тны, ве́льмі до́бры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Адме́нны ’выдатны, асаблівы’ (БРС, Бяльк.), рус. отменный да мяняць (гл.). Параўн. польск. odmienny і рус. отличный. Бел. адменны, магчыма, калька з рускага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хва́цкі

1. разг. (очень хороший) отме́нный, на сла́ву;

х. тыту́ньотме́нный таба́к, таба́к на сла́ву;

2. лихо́й; у́харский; молоде́цкий, разуда́лый;

3. разг. (искусный) ло́вкий;

~кія ру́кі — ло́вкие ру́ки;

4. разг. (об инструменте, приёме) удо́бный, сподру́чный;

х. руба́нак — удо́бный руба́нок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́доI безл., в знач. сказ. трэ́ба, разг. трэ; (нужно) патрэ́бна; (следует) нале́жыць, ва́рта;

(ведь) на́до же! (і) трэ́ба ж!;

как на́до як трэ́ба, як след;

как не на́до лу́чше як найле́пш;

на́до быть в знач. вводн. сл. ма́быць, му́сіць;

на́до быть, бу́дет дождь ма́быць (му́сіць), бу́дзе дождж;

на́до ду́мать (полага́ть) трэ́ба ду́маць (меркава́ць);

так ему́ и на́до так яму́ і трэ́ба;

то́лько того́ и на́до то́лькі то́е і трэ́ба;

что на́до (в знач. сказ.: очень хороший) хоць куды́, як ма́е быць; (прекрасный, отменный) цудо́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)