отломи́ть сов. адлама́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадло́мліваць сов. (о многом) отлома́ть; отломи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлама́ць сов. отлома́ть; отломи́ть;

а. но́жку крэ́сла — отлома́ть но́жку сту́ла;

а. кава́лак хле́ба — отломи́ть кусо́к хле́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уломи́ть сов. (отломить), обл. улама́ць, адлама́ць;

уломи́ть кусо́к хле́ба улама́ць (адлама́ць) кусо́к хле́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улама́ць сов., разг.

1. проломи́ть;

у. столь — проломи́ть потоло́к;

2. отломи́ть;

у. кусо́к хле́ба — отломи́ть кусо́к хле́ба;

3. перен. (склонить к чему-л.) улома́ть;

ледзь улама́ў яго́ — едва́ улома́л его́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отверну́ть сов.

1. (отвинтить) адкруці́ць, мног. паадкру́чваць;

отверну́ть га́йку адкруці́ць га́йку;

отверну́ть кран адкруці́ць кран;

2. (отломить) разг. адкруці́ць, мног. паадкру́чваць, адлама́ць, мног. паадло́мліваць, паадло́мваць;

отверну́ть ку́кле ру́ку адкруці́ць (адлама́ць) ля́льцы руку́;

3. (повернуть в сторону) адвярну́ць, мног. паадваро́чваць;

отверну́ть лицо́ (от кого-л.) адвярну́ць твар (ад каго-небудзь);

4. (откинуть) адхілі́ць, мног. паадхіля́ць, адхіну́ць, мног. паадхіна́ць;

отверну́ть полу́ шу́бы адхілі́ць крысо́ фу́тра;

отверну́ть одея́ло адхілі́ць (адхіну́ць) ко́ўдру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)