отки́нуть сов., прям., перен. адкі́нуць, мног. паадкіда́ць, паадкі́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадкіда́ць сов.

1. (о многих, о многом) отбро́сить, отки́нуть; отшвырну́ть;

2. (о многом) отки́нуть, запроки́нуть;

3. (о многом) убра́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наадкіда́ць сов. (во множестве) отбро́сить, отки́нуть; отшвырну́ть; отвали́ть; см. адкі́нуць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгарну́ць сов.

1. (отодвинуть в сторону) отгрести́;

2. (отогнуть, откинуть) отверну́ть;

3. (страницу) переверну́ть; откры́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадхіна́ць сов. (о многом)

1. (загнуть, откинуть часть покрова) отогну́ть, отверну́ть, отпахну́ть;

2. (отвести в сторону) отогну́ть, отклони́ть, отстрани́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отвороти́ть сов., прост.

1. (сдвинуть с места) адвярну́ць;

2. (голову и т. п.) адвярну́ць;

3. (откинуть) адхілі́ць, адхіну́ць;

4. безл. (о чувстве неприязни к кому-, чему-л.) адвярну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отогну́ть сов.

1. адагну́ць, мног. паадгіна́ць;

2. (засучить) закаса́ць, мног. пазака́сваць; (загнуть, откинуть часть покрова, отдалить, разгибая) адхіну́ць, мног. паадхіна́ць;

отогну́ть рука́в закаса́ць рука́ў;

отогну́ть ветвь ли́пы адхіну́ць галі́ну лі́пы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адхіну́ць сов.

1. (загнуть, откинуть часть покрова) отогну́ть, отверну́ть, отпахну́ть;

а. крысо́ — отогну́ть (отпахну́ть) полу́;

2. (отдалить, разгибая) отогну́ть, отвести́, отклони́ть, отстрани́ть;

а. галі́нку лі́пы — отогну́ть (отвести́, отклони́ть, отстрани́ть) ве́тку ли́пы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкі́нуць (каго, што) сов.

1. (бросить в сторону) отбро́сить, отки́нуть; (с силой — ещё) отшвырну́ть; (опрокинуть, отодвинуть — ещё) отвали́ть;

2. перен., воен. (заставить отступить) отбро́сить; опроки́нуть;

ро́та ўда́рыла ў штыкі́ і ~нула во́рага — ро́та уда́рила в штыки́ и отбро́сила (опроки́нула) врага́;

3. (убрать, освободиться от чего-л.) отбро́сить, устрани́ть;

а. перашко́ду — отбро́сить (устрани́ть) препя́тствие;

4. (не принять) отклони́ть, отве́ргнуть;

5. (голову) отки́нуть, запроки́нуть;

6. убра́ть;

а. сме́цце — убра́ть му́сор;

7. (вычесть) отня́ть, отки́нуть;

8. (оставить без внимания) пренебре́чь (кем, чем), отбро́сить;

а. умо́ўнасці — пренебре́чь усло́вностями, отбро́сить усло́вности;

9. (подбросив, вернуть) подбро́сить;

зладзе́і ~нулі дакуме́нты — во́ры подбро́сили докуме́нты;

10. (о болезни) опя́ть свали́ть;

грып яго́ ~нуў — грипп его́ опя́ть свали́л;

а. хвост (капыты́)груб. свали́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отверну́ть сов.

1. (отвинтить) адкруці́ць, мног. паадкру́чваць;

отверну́ть га́йку адкруці́ць га́йку;

отверну́ть кран адкруці́ць кран;

2. (отломить) разг. адкруці́ць, мног. паадкру́чваць, адлама́ць, мног. паадло́мліваць, паадло́мваць;

отверну́ть ку́кле ру́ку адкруці́ць (адлама́ць) ля́льцы руку́;

3. (повернуть в сторону) адвярну́ць, мног. паадваро́чваць;

отверну́ть лицо́ (от кого-л.) адвярну́ць твар (ад каго-небудзь);

4. (откинуть) адхілі́ць, мног. паадхіля́ць, адхіну́ць, мног. паадхіна́ць;

отверну́ть полу́ шу́бы адхілі́ць крысо́ фу́тра;

отверну́ть одея́ло адхілі́ць (адхіну́ць) ко́ўдру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)