отдели́ть сов.

1. в разн. знач. аддзялі́ць, мног. пааддзяля́ць;

2. (выделить) вы́дзеліць, вы́лучыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аддзялі́ць сов.

1. в разн. знач. отдели́ть;

а. зе́рне ад мякі́ны — отдели́ть зерно́ от мяки́ны;

а. до́брыя я́блыкі — отдели́ть хоро́шие я́блоки;

а. сыно́ў — отдели́ть сынове́й;

2. отдели́ть, отсоедини́ть, отчлени́ть;

а. звяно́ ад ланцуга́ — отдели́ть (отсоедини́ть, отчлени́ть) звено́ от цепи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпаро́ць сов. (отделить пришитое) отпоро́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пааддзяля́ць сов. (о многих, о многом) отдели́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлучы́ць сов.

1. отдели́ть, отлучи́ть;

а. каро́ву ад ста́тка — отдели́ть коро́ву от ста́да;

2. церк. (изгнать) отлучи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адві́ць сов.

1. (мотая, отделить) отмота́ть;

2. (закончить витьё) отви́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпле́сці сов.

1. (отделить, расплетая) отплести́; отви́ть;

2. (кончить плести) отплести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадлуча́ць сов., разг. (о многих)

1. отдели́ть, отлучи́ть;

2. церк. отлучи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отчерти́ть сов.

1. (отделить чертой) адкрэ́сліць, мног. паадкрэ́сліваць, адзна́чыць ры́скай, мног. паадзна́чваць ры́скамі;

2. (выполнить черчением, вычертить) вы́чарціць, мног. павычэ́рчваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адтапі́ць сов.

1. створо́жить;

а. малако́ — створо́жить молоко́;

2. (растопив, отделить) вы́топить;

а. са́ла — вы́топить са́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)