отвинти́ть сов. адшрубава́ць, мног. паадшрубо́ўваць, адкруці́ць, мног. паадкру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшрубава́ць сов. отвинти́ть, отверну́ть;

а. га́йку — отверну́ть га́йку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадшрубо́ўваць сов. (о многом) отвинти́ть, отверну́ть, поотви́нчивать, поотвёртывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наадкру́чваць сов. (во множестве)

1. отвинти́ть, открути́ть, отверну́ть;

2. открути́ть;

3. отмота́ть;

1-3 см. адкруці́ць 1, 3, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наскру́чваць сов. (во множестве)

1. свить; скрути́ть;

2. ската́ть, сверну́ть; скрути́ть;

3. свинти́ть, отвинти́ть;

1-3 см. скруці́ць 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свинти́ть сов.

1. (скрепить винтами) сашрубава́ць;

2. (отвинтить) разг. скруці́ць, мног. паскру́чваць, адкруці́ць, мног. паадкру́чваць;

3. (вертя, испортить) разг. скруці́ць, мног. паскру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадкру́чваць сов. (о многом)

1. отвинти́ть, открути́ть, отверну́ть;

2. (поворачивая) откры́ть, отверну́ть;

3. (что-л. свитое, закрученное) открути́ть;

4. (снять, разматывая) отмота́ть;

5. (вертя, сломать, оторвать) открути́ть, отверну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкруці́ць сов.

1. (гайку и т.п.) отвинти́ть, открути́ть, отверну́ть;

2. (поворачивая) откры́ть, отверну́ть;

а. кран — откры́ть (отверну́ть) кран;

3. (что-л. свитое, закрученное) открути́ть;

4. (снять, разматывая) отмота́ть;

а. бінт — отмота́ть бинт;

5. (вертя, сломать, оторвать) открути́ть, отверну́ть;

а. ля́льцы нагу́ — открути́ть (отверну́ть) ку́кле но́гу;

6. (крутя, провести некоторое время) открути́ть;

я сваё ўжо ~ці́ў — я своё уже́ открути́л;

а. галаву́ — сверну́ть го́лову;

а. ву́шы — оборва́ть у́ши

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отверну́ть сов.

1. (отвинтить) адкруці́ць, мног. паадкру́чваць;

отверну́ть га́йку адкруці́ць га́йку;

отверну́ть кран адкруці́ць кран;

2. (отломить) разг. адкруці́ць, мног. паадкру́чваць, адлама́ць, мног. паадло́мліваць, паадло́мваць;

отверну́ть ку́кле ру́ку адкруці́ць (адлама́ць) ля́льцы руку́;

3. (повернуть в сторону) адвярну́ць, мног. паадваро́чваць;

отверну́ть лицо́ (от кого-л.) адвярну́ць твар (ад каго-небудзь);

4. (откинуть) адхілі́ць, мног. паадхіля́ць, адхіну́ць, мног. паадхіна́ць;

отверну́ть полу́ шу́бы адхілі́ць крысо́ фу́тра;

отверну́ть одея́ло адхілі́ць (адхіну́ць) ко́ўдру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скруці́ць сов.

1. (изготовить кручением) свить, скрути́ть;

с. вяро́ўку — свить (скрути́ть) верёвку;

2. (сложить трубкой) ската́ть, сверну́ть; скрути́ть;

с. чарцёж у тру́бку — ската́ть (сверну́ть) чертёж в тру́бку;

с. цыга́рку — скрути́ть (сверну́ть) цига́рку;

3. свинти́ть, отвинти́ть;

с. га́йку — свинти́ть га́йку; (сматывая, навить на что-л.) смота́ть;

с. ву́ду — смота́ть у́дочку; (вертя, испортить) сверну́ть, сверте́ть;

с. ключ — сверну́ть (сверте́ть) ключ;

6. (связать) скрути́ть;

яму́і́лі ру́кі — ему́ скрути́ли ру́ки;

7. (свести судорогами) скорёжить, ско́рчить;

пад ве́чар яго́ зусі́м ~ці́лабезл. к ве́черу его́ совсе́м скорёжило (ско́рчило);

8. разг. зажи́лить;

с. гро́шы — зажи́лить де́ньги;

9. (удалив сердцевину, изготовить) сде́лать;

с. ду́дку — сде́лать ду́дку;

10. разг. сплутова́ть, смоше́нничать;

с. галаву́ы́ю) — слома́ть го́лову (ше́ю);

с. у барано́ў рог — скрути́ть в бара́ний рог;

с. чо́рту ро́гі — слома́ть чёрту рога́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)