отва́дить сов., разг. адва́дзіць, адвучы́ць, адахво́ціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адна́дзіць сов. отва́дить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адахво́ціць сов. отохо́тить; отва́дить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адва́дзіць сов., разг. отва́дить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадву́чваць сов. (о многих)

1. отучи́ть; отва́дить;

2. отня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвучы́ць сов.

1. (заставить отвыкнуть) отучи́ть, отва́дить;

а. ад курэ́ння — отучи́ть (отва́дить) от куре́ния;

2. отня́ть;

а. дзіця́ ад грудзе́й — отня́ть ребёнка от груди́;

3. (кончить учить) отучи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшы́ць сов.

1. отрабо́тать шитьём;

2. (кончить шить) отши́ть;

3. стр. (снять обшивку) отши́ть;

4. прост., груб. (отвадить, прогнать) отши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)