1. адбыва́ць; (уезжать) ад’язджа́ць; (отходить) адыхо́дзіць;
2. (наказание
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. адбыва́ць; (уезжать) ад’язджа́ць; (отходить) адыхо́дзіць;
2. (наказание
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отбыва́ние адбыва́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адбыва́ць
1. (быть определённый срок)
2. (определяться, выезжать)
3. (выбывать из состава) убыва́ть;
4. (не желая выполнить что-л., ограничиваться чем-л.) отде́лываться; (удовлетворяться чем-л. небольшим) обходи́ться;
1-4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
убыва́ть
1. (уменьшаться) ме́ншаць, памянша́цца, змянша́цца; (о воде) убыва́ць, спада́ць; (о луне) убыва́ць; (о здоровье, силе) падупада́ць;
дни убыва́ют дні ме́ншаюць (караце́юць);
вода́ начала́ убыва́ть вада́ пачала́ убыва́ць (спада́ць, змянша́цца);
к ста́рости си́лы убыва́ют пад ста́расць сі́лы ме́ншаюць (змянша́юцца, падупада́юць);
2. (выбывать) выбыва́ць; (
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)