осо́бенность асаблі́васць, -ці ж.;

в осо́бенности у асаблі́васці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асаблі́васць осо́бенность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмысло́васць ж. осо́бенность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адме́ннасць ж. осо́бенность, отли́чие ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прынале́жнасць ж.

1. (да чаго) принадле́жность (к чему);

п. да арганіза́цыі — принадле́жность к организа́ции;

2. (да чаго) прича́стность (к чему);

п. да маста́цтва — прича́стность к иску́сству;

3. (характерная особенность) принадле́жность;

царкоўнаславяні́змы былі́ ~сцю кні́жнай мо́вы — церковнославяни́змы бы́ли принадле́жностью кни́жного языка́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стать​III ж.

1. (телосложение) по́стаць, -ці ж., стан, род. ста́ну м., склад, род. скла́ду м.;

2. (особенность фигуры — о животных) склад, род. скла́ду м.;

3. перен., уст. (характер устройства) хара́ктар, -ру м., склад, род. скла́ду м.;

◊

быть под стать (быть подходящим) пасава́ць, быць да па́ры; (идти) падыхо́дзіць; (быть к лицу) быць да тва́ру; (соответствовать) адпавяда́ць; (быть под пару) быць да па́ры (каму);

э́то ему́ не под стать гэ́та яму́ не пасу́е (не падыхо́дзіць, не да тва́ру);

под стать ему была́ и жена́ да па́ры яму́ была́ і жо́нка;

с како́й ста́ти? з яко́й ла́скі?, дзе́ля чаго́?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)