освети́тель спец. асвятля́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асвятля́льнік м.

1. (человек) освети́тель;

2. см. свяці́льня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)