о́рдар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́рдар о́рдары
Р. о́рдара о́рдараў
Д. о́рдару о́рдарам
В. о́рдар о́рдары
Т. о́рдарам о́рдарамі
М. о́рдары о́рдарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

о́рдар², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Разнавіднасць спалучэння, парадак размяшчэння частак архітэктурных канструкцый (калон і антаблемента).

Грэчаскі о.

Карынфскі о.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

о́рдар¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пісьмовае распараджэнне; дакумент на атрыманне, выдачу чаго-н.

О. на вобыск.

Расходны о.

О. на кватэру.

|| прым. о́рдарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

о́рдар I м. о́рдер;

о. на кватэ́руо́рдер на кварти́ру

о́рдар II м., см. о́рдэн III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́рдер в разн. знач. о́рдар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхо́дны прихо́дный;

п. о́рдар — прихо́дный о́рдер;

~ная кні́га — прихо́дная кни́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іані́чны

1. ист. иони́ческий, иони́йский;

~ная філасо́фія — иони́ческая (иони́йская) филосо́фия;

і. дыяле́ктлингв. иони́ческий (иони́йский) диале́кт;

2. архит. иони́ческий;

і. о́рдар (стыль) — иони́ческий о́рдер (стиль)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пісаць, -ішу, -ішаш, -іша; -ішы; -ісаны; зак.

1. што. Знайшоўшы, спісаць, запісаць.

В. цытату з кнігі.

2. што. Напісаць для выдачы каму-н.

В. ордар.

В. рахунак.

3. каго-што. Старанна апісаць сродкамі мовы або намаляваць.

В. вобразы дзеючых асоб.

В. узор.

4. што. Заказаць дастаўку чаго-н.

В. газету.

5. каго (што). Выклікаць пісьмова.

В. да сябе сям’ю.

6. каго (што). Выключыць са спісаў, са складу чаго-н.

В. хворага з бальніцы.

7. што. Зрасходаваць пісаннем (разм.).

В. чарніла з аўтаручкі.

|| незак. выпі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выпі́сванне, -я, н. і вы́піска, -і, ДМ вы́пісцы, ж. (да 1, 2, 4—6 знач.).

|| прым. выпісны́, -а́я, -о́е (да 3 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)