о́піумны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. о́піумны о́піумная о́піумнае о́піумныя
Р. о́піумнага о́піумнай
о́піумнае		 о́піумнага о́піумных
Д. о́піумнаму о́піумнай о́піумнаму о́піумным
В. о́піумны (неадуш.)
о́піумнага (адуш.)		 о́піумную о́піумнае о́піумныя (неадуш.)
о́піумных (адуш.)
Т. о́піумным о́піумнай
о́піумнаю		 о́піумным о́піумнымі
М. о́піумным о́піумнай о́піумным о́піумных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

о́піумны о́пиумный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́піумны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да опіуму, звязаны з опіумам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́піум, -у, м.

Тое, што і опій.

|| прым. о́піумны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

о́пийный о́піумны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́пиумный о́піумны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)