о́пись ж., в разн. знач. во́піс, -су м.;

инвента́рная о́пись інвента́рны во́піс;

о́пись иму́щества во́піс маёмасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́піс, -су м., в разн. знач. о́пись ж.;

інвента́рны в. — инвента́рная о́пись;

в. маёмасці — о́пись иму́щества

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Во́піс (БРС). Рус. о́пись, укр. о́пис, польск. opis, в.-луж. wopis, славін. vopjísk, чэш., славац. opis, балг., макед. опис, серб.-харв. о́пис. Аддзеяслоўнае ўтварэнне да апісаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перепи́сывать несов.

1. (писать ещё раз, заново) перапі́сваць; (картину — ещё) перамалёўваць;

2. (вносить в список всех, многих) запі́сваць, упі́сваць, перапі́сваць;

3. (делать опись всего, многого) перапі́сваць, запі́сваць;

4. (переписывать что-л. на кого-л. другого) уст. перапі́сваць;

5. (зачислять в другое место, в число других) разг. перапі́сваць; см. переписа́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переписа́ть сов.

1. (написать ещё раз, заново) перапіса́ць; (картину — ещё) перамалява́ць;

2. (внести в список всех, многих) пазапі́сваць, паўпі́сваць, запіса́ць, упіса́ць, перапіса́ць, паперапі́сваць;

3. (сделать опись всего, многого) перапіса́ць, паперапі́сваць, запіса́ць, пазапі́сваць;

4. (переписать что-л. на кого-л. другого) уст. перапіса́ць;

5. (зачислить в другое место, в число других) разг. перапіса́ць;

переписа́ть моряко́в в пехо́ту перапіса́ць марако́ў у пяхо́ту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)