опере́ть сов.

1. абапе́рці, апе́рці (на што); прыпе́рці (да чаго);

2. перен. аснава́ць, угрунтава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абапе́рці сов. (прислонить) опере́ть; (прислонить руку — ещё) облокоти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успе́рці сов., разг.

1. (погрузить что-л. тяжёлое) взвали́ть;

у. мех на воз — взвали́ть мешо́к на воз;

2. (надеть что-л. тесное, неподходящее) напя́лить;

бо́ты це́сныя, ледзь успёр на но́гі — сапоги́ те́сные, е́ле напя́лил на́ ноги;

3. опере́ть, облокоти́ть;

4. встащи́ть, втащи́ть;

у. чамада́н на пя́ты паве́рх — встащи́ть (втащи́ть) чемода́н на пя́тый эта́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

привали́ть сов.

1. прывалі́ць, мног. папрыва́льваць;

привали́ть ка́мень к стене́ прывалі́ць ка́мень да сцяны́;

2. (прислонить, опереть) разг. прыпе́рці, мног. папрыпіра́ць, прыхіну́ць, мног. папрыхіна́ць, прыхілі́ць, мног. папрыхіля́ць;

3. (о судах) мор. прывалі́ць, падплы́сці, падплы́ць; (пристать к чему-л.) прыста́ць;

4. (прийти, появиться в большом количестве) разг. прывалі́ць;

5. (приехать, прийти, прибыть куда-л.) прост. прыпе́рці, прыпе́рціся, прысу́нуцца, прыцягну́цца;

ему́ сча́стье привали́ло яму́ шча́сце прывалі́ла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)