о́крик во́крык, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́крык, -ку м. о́крик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Во́крык (БРС, Яруш., КТС). Рус. о́крик, укр. о́крик, польск. okrzyk, чэш. okřík, балг. о́крик. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад акрыкнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гука́нне ср.

1. зов м., подзыва́ние, о́крик м.;

2. крик м.;

3. ау́канье;

1-3 см. гука́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)