околи́чность акалі́чнасць, -ці ж.;
говори́ть без околи́чностей гавары́ць без акалі́чнасцей.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вако́льнасць. У выразе «без дальніх вакольнасцей» (КТС). Калька з рус. околичность («без дальних околичностей»).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
акалі́чнасць ж.
1. обстоя́тельство ср., околи́чность;
~ці спра́вы невядо́мы — обстоя́тельства де́ла неизве́стны;
жыццёвыя ~ці — жи́зненные обстоя́тельства;
2. грам. обстоя́тельство ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Акалі́чнасць (БРС, Нас.), рус. околичность ’аколіца’ (1520) (Нас. гіст.) < польск. okoliczność (Рыхардт, Poln., 84), якое ў сваю чаргу ад okolica, okoliczny. Аднак няма фармальных крытэрыяў, каб давесці іменна гэты шлях запазычання. Бел. акалічнасць магло таксама паходзіць ад акалічны, аколіца. Семантычны зрух акалічнасць ’тое, што навокал’ > акалічнасць мог адбыцца і на беларускай глебе: параўн. ням. Angelegenheit. Брукнер, 249.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)