озорно́й гарэ́злівы, сваво́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарэ́злівы и гарэ́зны озорно́й, шаловли́вый; прока́зливый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распу́сны

1. распу́тный, развра́тный, развращённый, беспу́тный; блудли́вый;

2. озорно́й, прока́зливый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Азо́рнік ’нахабны, шалапут’ (Нас.), азарнок (Сержп.), азарны (Касп., Нас.) да а‑зор‑нік, гл. рус. озорник, озорной. Першапачаткова ’той, хто сочыць за кім-небудзь, падглядвае’. Параўн. рус. озор у тым жа значэнні. Няправільна Ільінскі (PF, 11, 199) адносіць да кораня ‑ор‑ з наступнай дэкампазіцыяй прэфіксаў. Параўн. Фасмер, 3, 126.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сваво́льны

1. шаловли́вый, прока́зливый, озорно́й;

2. своево́льный; стропти́вый;

с. чалаве́к — своево́льный (стропти́вый) челове́к;

с. ўчы́нак — своево́льный посту́пок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́ховый прост.

1. (плохой, скверный) дрэ́нны, ке́пскі, благі́;

2. (отчаянный, озорной) адча́йны, адва́жны, рызыко́ўны, дзёрзкі, гарэ́злівы, сваво́льны;

а́ховый па́рень адча́йны (адва́жны) хло́пец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)