одино́чный в разн. знач. адзіно́чны;

одино́чный полёт ав. адзіно́чны палёт;

одино́чное заключе́ние адзіно́чнае зняво́ленне;

одино́чный вы́стрел адзіно́чны стрэ́л.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзіно́чны

1. в разн. знач. одино́чный; (индивидуальный — ещё) едини́чный;

а. стрэл — одино́чный вы́стрел;

~нае заключэ́нне — одино́чное заключе́ние;

а. палёт — ав. одино́чный полёт;

2. грам. еди́нственный;

а. лік — еди́нственное число́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)