огонёк

1. уменьш. аге́ньчык, -ку м.;

блуждающий огонёк блука́ючы аге́ньчык;

3. перен. аге́ньчык, -ка м., аганёк, -ньку́ м.;

работать с огонько́м працава́ць з аге́ньчыкам (аганько́м).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мігатлі́вы тре́петный; мерца́ющий;

м. аге́ньчык — тре́петный (мерца́ющий) огонёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяпе́льца ср., уменьш., обл. огонёк м., небольшо́й костёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аге́ньчык, -ку м., уменьш.

1. в разн. знач. огонёк;

а. папяро́сыогонёк папиро́сы;

заіскры́ліся гарэ́злівыя ~кі ў вача́х — заискри́лись озорны́е огоньки́ в глаза́х;

2. небольшо́й костёр;

раскла́сці а. — развести́ костёр;

на а. (зайсці́, завярну́ць) — на огонёк (зайти́, заверну́ть)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аганёк

I -нька́ м. (комнатное растение) огонёк

II: працава́ць з ~нько́м рабо́тать с огонько́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упе́радзе

1. нареч. впереди́;

у. блісну́ў аге́ньчык — впереди́ блесну́л огонёк;

2. предлог с род. впереди́;

ён е́хаў у. ўсіх — он е́хал впереди́ всех

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блакі́тны голубо́й; лазу́рный, лазо́ревый, небе́сный;

~ная кроў — голуба́я кровь;

~нае па́ліва — голубо́е то́пливо;

б. экра́н — голубо́й экра́н;

б. ву́галь — голубо́й у́голь; б. аге́ньчык голубо́й огонёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мільга́ць несов.

1. в разн. знач. мелька́ть; (о светящихся предметах — ещё) мерца́ть;

а́е аге́ньчык — мерца́ет огонёк;

2. безл. пестри́ть;

а́е ў вача́х — пестри́т в глаза́х;

3. перен. (о мысли) мелька́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сла́ба нареч., в разн. знач. сла́бо;

с. ўда́рыць — сла́бо уда́рить;

с. ўсміхну́цца — сла́бо улыбну́ться;

у акне́ с. свяці́ўся аге́ньчык — в окне́ сла́бо свети́лся огонёк;

кні́га напі́сана с. — кни́га напи́сана сла́бо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засвяці́цца I сов.

1. (появиться, мелькнуть) засвети́ться, забре́зжить;

удалечыні́і́ўся аге́ньчык — вдалеке́ засвети́лся (забре́зжил) огонёк;

2. (чым) перен. засвети́ться, нача́ть излуча́ть (что);

во́чы ~ці́ліся цеплынёй — глаза́ засвети́лись теплото́й

засвяці́цца II сов. фото засвети́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)