обточи́ть сов. абтачы́ць, мног. паабто́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наабто́чваць сов. (во множестве) обточи́ть; см. абтачы́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обта́чивать​II несов. (на станке) спец. абто́чваць; см. обточи́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абтачы́ць I сов. (на станке и т.п.) обточи́ть;

а. ка́мень — обточи́ть ка́мень;

а. уту́лку — обточи́ть вту́лку

абтачы́ць II сов. (о червях и т.п.) источи́ть, объе́сть;

чарвякі́ ~чы́лі ўсю кару́ — че́рви источи́ли (объе́ли) всю кору́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабто́чваць I сов. (о многом) обточи́ть; см. абтачы́ць I

паабто́чваць II сов. (о многом) источи́ть, объе́сть; см. абтачы́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)