обставля́ть несов.

1. (ставить вокруг) абстаўля́ць;

2. (меблировать) абсталёўваць;

3. перен. (устраивать) абстаўля́ць, абла́джваць;

4. (обгонять кого-л. в чём-л.) прост. абстаўля́ць;

5. (обманывать) прост. ашу́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абстаўля́ць несов.

1. в разн. знач. обставля́ть;

2. разг. обставля́ть, обгоня́ть;

3. разг. обставля́ть, обма́нывать; см. абста́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обве́шивать​III несов., геод. (обставлять вехами) атычко́ўваць, тычкава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обставля́ться

1. (ставить что-л. вокруг себя) разг. абстаўля́цца;

2. (обставлять жилище мебелью) разг. абсталёўвацца; см. обста́виться;

3. страд. абстаўля́цца, абсталёўвацца; абла́джвацца; ашу́квацца; см. обставля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсталёўваць несов.

1. обору́довать; оснаща́ть;

2. (меблировать) обставля́ть;

1, 2 см. абсталява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсталёўвацца несов.

1. (обставлять жилище мебелью) обставля́ться;

2. разг., см. абсталёўвацца;

3. страд. обору́доваться; оснаща́ться; обставля́ться; см. абсталёўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)