обста́вить сов.

1. (поставить вокруг) абста́віць;

2. (омеблировать) абсталява́ць;

3. перен. (устроить) абста́віць, абла́дзіць;

4. (обогнать кого-л. в чём-л.) прост. абста́віць;

5. (обмануть) прост. ашука́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абста́віць сов.

1. в разн. знач. обста́вить;

а. до́шкамі — обста́вить до́сками;

а. спра́ву — обста́вить де́ло;

2. разг. обста́вить, обогна́ть;

3. разг. обста́вить, обману́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсталява́ць сов.

1. обору́довать; оснасти́ть;

а. лабарато́рыю — обору́довать лаборато́рию;

2. (омеблировать) обста́вить;

а. кватэ́ру — обста́вить кварти́ру

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обве́шить сов., геод. (обставить вехами) атычкава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсталява́цца сов.

1. (обставить жилище мебелью) обста́виться;

2. разг., см. асталява́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обста́виться разг.

1. (поставить что-л. вокруг себя) абста́віцца;

2. (обставить жилище мебелью) абсталява́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обста́вленный

1. абста́ўлены;

2. абсталява́ны;

3. абста́ўлены, абла́джаны;

4. абста́ўлены;

5. ашука́ны; см. обста́вить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)