обре́затьI сов., в разн. знач. абрэ́заць, мног. паабраза́ць, паабрэ́зваць;
обре́зать но́гти абрэ́заць пазно́гці;
обре́зать в разгово́ре перен. абрэ́заць у размо́ве;
◊
обре́зать кры́лья абрэ́заць кры́лы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обреза́ть несов., в разн. знач. абраза́ць, абрэ́зваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абціна́ць несов. обруба́ть, обреза́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адстрыга́ць несов. отстрига́ть; обреза́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адстры́гчы сов. отстри́чь; обре́зать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абця́ць сов. обруби́ть, обре́зать, окорна́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абрэ́заць сов.
1. в разн. знач. обре́зать; (волосы, ногти — ещё) остри́чь, обстри́чь; (поранить — ещё) поре́зать; (с.-х. — ещё) прочека́нить;
а. но́гці — обре́зать (остри́чь) но́гти;
а. валасы́ — обре́зать (остри́чь) во́лосы;
а. стро́пы — обре́зать стро́пы;
а. сядзі́бу — обре́зать уса́дьбу;
а. мя́са з касце́й — обре́зать мя́со с косте́й;
а. па́лец — обре́зать (поре́зать) па́лец;
2. рел. обре́зать;
3. перен. обре́зать, осади́ть, оборва́ть;
яго́ ~залі пры пе́ршым выступле́нні — его́ обре́зали (осади́ли, оборва́ли) при пе́рвом выступле́нии;
◊ а. кры́лы — (каму) обре́зать кры́лья (кому)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наабраза́ць сов. (во множестве) обре́зать, наре́зать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паабціна́ць сов., разг. (о многом) обре́зать, обруби́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абраза́ць несов.
1. в разн. знач. обреза́ть, обре́зывать; (волосы, ногти — ещё) острига́ть, обстрига́ть; (с.-х. — ещё) чека́нить;
2. рел. обреза́ть;
3. перен. обреза́ть, обре́зывать, оса́живать, обрыва́ть;
1-3 см. абрэ́заць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)