обвали́ть сов.

1. (обрушить) абвалі́ць, мног. паабва́льваць;

обвали́ть поле́нницу дров абвалі́ць касцёр дроў;

2. (обложить, сделать насыпь) обл. абкла́сці, абсы́паць;

обвали́ть и́збу землёй абсы́паць ха́ту зямлёй;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абуры́ць сов., разг. обру́шить, обвали́ть, завали́ть;

а. сцяну́ — обру́шить (обвали́ть, завали́ть) сте́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абры́нуць сов., разг.

1. обру́шить, обвали́ть;

2. перен. обру́шить, навали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обва́ленный

1. абва́лены, мног. паабва́льваны;

2. абкла́дзены, абсы́паны; см. обвали́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвалі́ць сов.

1. (что-л.) обвали́ть, обру́шить; завали́ть;

2. (кого-л.) повали́ть, свали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабва́льваць сов. (о многом)

1. обвали́ть, обру́шить; завали́ть;

2. повали́ть;

1, 2 см. абвалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обва́ливатьI (к обвали́ть) несов.

1. (обрушивать) абва́льваць;

2. (обкладывать, делать насыпь) обл. абклада́ць, абсыпа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осы́пать сов.

1. (покрыть сыпучим веществом) абсы́паць, мног. паабсыпа́ць;

осы́пать муко́й абсы́паць муко́й;

2. (густо усеять) усы́паць;

3. (обвалить) асы́паць, мног. паасыпа́ць;

осы́пать штукату́рку асы́паць тынк;

4. (тряхнуть) асы́паць, мног. паасыпа́ць;

я́блоня осы́пала ли́стья я́блыня асы́пала лісты́;

5. перен. асы́паць;

осы́пать прокля́тиями асы́паць праклёнамі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)