ні́ўхскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ні́ўхскі |
ні́ўхская |
ні́ўхскае |
ні́ўхскія |
| Р. |
ні́ўхскага |
ні́ўхскай ні́ўхскае |
ні́ўхскага |
ні́ўхскіх |
| Д. |
ні́ўхскаму |
ні́ўхскай |
ні́ўхскаму |
ні́ўхскім |
| В. |
ні́ўхскі (неадуш.) ні́ўхскага (адуш.) |
ні́ўхскую |
ні́ўхскае |
ні́ўхскія (неадуш.) ні́ўхскіх (адуш.) |
| Т. |
ні́ўхскім |
ні́ўхскай ні́ўхскаю |
ні́ўхскім |
ні́ўхскімі |
| М. |
ні́ўхскім |
ні́ўхскай |
ні́ўхскім |
ні́ўхскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ні́ўхскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да піўхаў, належыць ім. Ніўхская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ні́ўхі, -аў, адз. ніўх, -а, м.
Народ, які жыве па ніжнім цячэнні ракі Амур і на востраве Сахалін (устарэлая назва — гілякі).
|| ж. ні́ўхка, -і, ДМ -хцы, мн. -і, -хак.
|| прым. ні́ўхскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)