нішчэ́ць
‘быць у нішчымніцы’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нішчэ́ю |
нішчэ́ем |
| 2-я ас. |
нішчэ́еш |
нішчэ́еце |
| 3-я ас. |
нішчэ́е |
нішчэ́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
нішчэ́ў |
нішчэ́лі |
| ж. |
нішчэ́ла |
| н. |
нішчэ́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
нішчэ́й |
нішчэ́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
нішчэ́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Ні́шчыць ’даводзіць да галечы’ (Нас.), ’знішчаць, зніштажаць, губіць, спусташаць, прымяншаць’ (Гарэц.), ’спусташаць’ (Яруш.), ’знішчаць’ (Шат., Бяльк.), нішчыцца ’гінуць, прападаць’ (ТС), укр. нищити ’спусташаць, знішчаць’, польск. niszczyć ’ператвараць у нішто, марнаваць, знішчаць, спусташаць’. Выводзяць з прасл. *nīsti̯‑ (гл. нішчэ́ць) (Брукнер, 364; Фасмер, 3, 77), што ўзыходзіць да *ničьto, гл. нішто (ESSJ SG, 2, 489).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)