ніло́ты, ‑аў; адз. нілот, ‑а, М ‑лоце, м.; нілотка, ‑і, ДМ ‑тцы; мн. нілоткі, ‑так; ж.

Група афрыканскіх плямён, што засяляюць тэрыторыю па верхнім цячэнні ракі Ніла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніло́т,

гл. нілоты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніло́тка,

гл. нілоты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніло́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ніло́т ніло́ты
Р. ніло́та ніло́таў
Д. ніло́ту ніло́там
В. ніло́та ніло́таў
Т. ніло́там ніло́тамі
М. ніло́це ніло́тах

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)