ні́келевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ні́келевы ні́келевая ні́келевае ні́келевыя
Р. ні́келевага ні́келевай
ні́келевае		 ні́келевага ні́келевых
Д. ні́келеваму ні́келевай ні́келеваму ні́келевым
В. ні́келевы (неадуш.)
ні́келевага (адуш.)		 ні́келевую ні́келевае ні́келевыя (неадуш.)
ні́келевых (адуш.)
Т. ні́келевым ні́келевай
ні́келеваю		 ні́келевым ні́келевымі
М. ні́келевым ні́келевай ні́келевым ні́келевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ні́келевы ни́келевый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ні́келевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нікелю. Нікелевы завод. // Які мае ў сваім саставе нікель. Нікелевыя руды. // Разм. Панікеліраваны. Нікелевы чайнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ні́кель, -ю, м.

Хімічны элемент, серабрыста-белы тугаплаўкі метал, які шырока ўжываецца ў тэхніцы.

|| прым. ні́келевы, -ая, -ае.

Нікелевыя руды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́дміева-ні́келевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́дміева-ні́келевы ка́дміева-ні́келевая ка́дміева-ні́келевае ка́дміева-ні́келевыя
Р. ка́дміева-ні́келевага ка́дміева-ні́келевай
ка́дміева-ні́келевае		 ка́дміева-ні́келевага ка́дміева-ні́келевых
Д. ка́дміева-ні́келеваму ка́дміева-ні́келевай ка́дміева-ні́келеваму ка́дміева-ні́келевым
В. ка́дміева-ні́келевы (неадуш.)
ка́дміева-ні́келевага (адуш.)		 ка́дміева-ні́келевую ка́дміева-ні́келевае ка́дміева-ні́келевыя (неадуш.)
ка́дміева-ні́келевых (адуш.)
Т. ка́дміева-ні́келевым ка́дміева-ні́келевай
ка́дміева-ні́келеваю		 ка́дміева-ні́келевым ка́дміева-ні́келевымі
М. ка́дміева-ні́келевым ка́дміева-ні́келевай ка́дміева-ні́келевым ка́дміева-ні́келевых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ме́дна-ні́келевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́дна-ні́келевы ме́дна-ні́келевая ме́дна-ні́келевае ме́дна-ні́келевыя
Р. ме́дна-ні́келевага ме́дна-ні́келевай
ме́дна-ні́келевае		 ме́дна-ні́келевага ме́дна-ні́келевых
Д. ме́дна-ні́келеваму ме́дна-ні́келевай ме́дна-ні́келеваму ме́дна-ні́келевым
В. ме́дна-ні́келевы (неадуш.)
ме́дна-ні́келевага (адуш.)		 ме́дна-ні́келевую ме́дна-ні́келевае ме́дна-ні́келевыя (неадуш.)
ме́дна-ні́келевых (адуш.)
Т. ме́дна-ні́келевым ме́дна-ні́келевай
ме́дна-ні́келеваю		 ме́дна-ні́келевым ме́дна-ні́келевымі
М. ме́дна-ні́келевым ме́дна-ні́келевай ме́дна-ні́келевым ме́дна-ні́келевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ме́дна-ні́келевы ме́дно-ни́келевый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ни́келевый ні́келевы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́дно-ни́келевый ме́дна-ні́келевы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нікелі́н, ‑у, м.

1. Адна з нікелевых руд; чырвоны нікелевы калчадан.

2. Сплаў медзі і нікелю з дамешкамі жалеза, марганцу і цынку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)