ні́кбіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ні́кблю ні́кбім
2-я ас. ні́кбіш ні́кбіце
3-я ас. ні́кбіць ні́кбяць
Прошлы час
м. ні́кбіў ні́кбілі
ж. ні́кбіла
н. ні́кбіла
Загадны лад
2-я ас. ні́кбі ні́кбіце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ні́кбячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Нікбіць ’губіць, нішчыць; ужываць на зло’ (Нас.). Няясна; зыходным здаецца назоўнік ⁺нікба ’знішчэнне, згуба’ ад нікнуць ’знікаць, гінуць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)