Verbum

камлю́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Ніжняя частка ствала дрэва; камель.

папяльні́к, -пельніка́, мн. -пельнікі́, -пельніко́ў, м. (спец.).

Ніжняя частка топкі, куды падае попел.

нізо́ўе, -я, мн. -і, -яў, н.

Ніжняя частка цячэння ракі з навакольнай мясцовасцю.

за́вязь, -і, ж.

Ніжняя частка песціка ў кветкі, якая пасля апылення ператвараецца ў плод.

падэ́шва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Ступня (у 2 знач.).

Намуляць падэшву.

2. Ніжняя частка абутку пад ступнёй.

Скураная п.

3. перан., чаго. Ніжняя частка, аснова чаго-н.

П. гары.

|| прым. падэ́швенны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

хвасце́ц, -стца́, мн. -стцы́, -стцо́ў, м.

Ніжняя частка пазваночніка чалавека.

|| прым. хвастцо́вы, -ая, -ае.

Х. пазванок.

мо́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Ніжняя мясістая частка вуха.

|| прым. мо́чкавы, -ая, -ае.

бундэста́г, -а, М -а́гу, м.

Ніжняя палата парламента ў Германіі, прадстаўніцтва народа на выбарнай аснове.

|| прым. бундэста́гаўскі, -ая, -ае.