няўпра́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўпра́ўны няўпра́ўная няўпра́ўнае няўпра́ўныя
Р. няўпра́ўнага няўпра́ўнай
няўпра́ўнае		 няўпра́ўнага няўпра́ўных
Д. няўпра́ўнаму няўпра́ўнай няўпра́ўнаму няўпра́ўным
В. няўпра́ўны (неадуш.)
няўпра́ўнага (адуш.)		 няўпра́ўную няўпра́ўнае няўпра́ўныя (неадуш.)
няўпра́ўных (адуш.)
Т. няўпра́ўным няўпра́ўнай
няўпра́ўнаю		 няўпра́ўным няўпра́ўнымі
М. няўпра́ўным няўпра́ўнай няўпра́ўным няўпра́ўных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няўпра́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які не можа, не паспявае ўправіцца з кім‑, чым‑н. Цяпер не было боепрыпасаў, і Клямт .. думаў пра бой з трывогаю, лаючы ў душы тылавых службістаў і няўпраўных генералаў, якія не маглі ў свой час пра гэта паклапаціцца. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)