няўзно́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. няўзно́с
Р. няўзно́су
Д. няўзно́су
В. няўзно́с
Т. няўзно́сам
М. няўзно́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няўзно́с, -су м. невзно́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неўнясе́нне, ‑я, н.

Няўзнос (платы, грошай).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нявы́плата, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

1. Няўзнос якіх‑н. плацяжоў. Нявыплата працэнтаў.

2. Тое, што не выплачана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невзно́с м. няўзно́с, -су м.; (неуплата) няпла́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)