няўго́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўго́йны няўго́йная няўго́йнае няўго́йныя
Р. няўго́йнага няўго́йнай
няўго́йнае		 няўго́йнага няўго́йных
Д. няўго́йнаму няўго́йнай няўго́йнаму няўго́йным
В. няўго́йны (неадуш.)
няўго́йнага (адуш.)		 няўго́йную няўго́йнае няўго́йныя (неадуш.)
няўго́йных (адуш.)
Т. няўго́йным няўго́йнай
няўго́йнаю		 няўго́йным няўго́йнымі
М. няўго́йным няўго́йнай няўго́йным няўго́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Няўго́йны ’няўцешны’ (Сцяшк. Сл.). Да гаі́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)