нячу́тны, -ая, -ае.

Такі, што не робіць шуму; якога не чуваць зусім, вельмі ціхі.

Прайсці нячутнымі крокамі.

|| наз. нячу́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нячу́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нячу́тны нячу́тная нячу́тнае нячу́тныя
Р. нячу́тнага нячу́тнай
нячу́тнае		 нячу́тнага нячу́тных
Д. нячу́тнаму нячу́тнай нячу́тнаму нячу́тным
В. нячу́тны (неадуш.)
нячу́тнага (адуш.)		 нячу́тную нячу́тнае нячу́тныя (неадуш.)
нячу́тных (адуш.)
Т. нячу́тным нячу́тнай
нячу́тнаю		 нячу́тным нячу́тнымі
М. нячу́тным нячу́тнай нячу́тным нячу́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нячу́тны неслы́шный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нячу́тны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што не робіць шуму; якога не чуваць зусім; вельмі ціхі. Ішлі.. [пагранічнікі] у тую ноч, як заўсёды, па ўсіх правілах службы — самі нябачныя і нячутныя, аднак, бачачы і чуючы ўсё. Брыль. Каб не заснуць, [Ігнат] зноў падняўся і паціху, нячутнымі крокамі, доўга хадзіў па вагоне з канца ў канец. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неслы́шный нячу́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)