няцо́тны, -ая, -ае.

Які не дзеліцца на два.

Н. лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няцо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няцо́тны няцо́тная няцо́тнае няцо́тныя
Р. няцо́тнага няцо́тнай
няцо́тнае
няцо́тнага няцо́тных
Д. няцо́тнаму няцо́тнай няцо́тнаму няцо́тным
В. няцо́тны (неадуш.)
няцо́тнага (адуш.)
няцо́тную няцо́тнае няцо́тныя (неадуш.)
няцо́тных (адуш.)
Т. няцо́тным няцо́тнай
няцо́тнаю
няцо́тным няцо́тнымі
М. няцо́тным няцо́тнай няцо́тным няцо́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няцо́тны нечётный;

н. лік — нечётное число́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няцо́тны, ‑ая, ‑ае.

Які не дзеліцца на два (пра цэлыя лікі). Няцотны лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Тое, што і лішак.

2. Няцотны лік (разм.).

Гуляць у цот і лішку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нечётный няцо́тны;

нечётные чи́сла няцо́тныя лі́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

1. Разм. Няцотны лік. Гуляць у цот і лішку.

2. Тое, што і лішак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цо́тны, ‑ая, ‑ае.

Які пры дзяленні на два не мае астатку; проціл. няцотны. Цотны лік. □ Лукаш успомніў, што па цотных днях, а сёння якраз было дваццаць чацвёртае ліпеня, прыходзіў цягнік з боку Вільнюса. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лі́шка1 ’градка’ (пін., стол., Сл. Брэс.). Да ляха́1 (гл.).

Лі́шка2няцотны лік’ (Нас., Гарэц., ТСБМ, Касп., Сл. ПЗБ; слонім., Шн.), ’лішак, рэшта’ (Нас., Бяльк., Касп., Шат., ТС), стол. лы́шка ’тс’ (Нар. лекс.), укр. ли́шка ’тс’, рус. смал., пск., ли́шканяцотны лік’, паўн. ’многа, з лішкам’. Да прасл. lišьka < lixъ > лі́ха (гл.). Сюды ж лі́шкі — назва гульні (Анік.), даўг. лі́шка ’невялікая колькасць грошай’ (Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

не́чет м., разг. лі́шка, -кі ж.; разг. няцо́тны лік;

чёт и не́чет цот і лі́шка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)