нясы́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нясы́ты |
нясы́тая |
нясы́тае |
нясы́тыя |
| Р. |
нясы́тага |
нясы́тай
нясы́тае |
нясы́тага |
нясы́тых |
| Д. |
нясы́таму |
нясы́тай |
нясы́таму |
нясы́тым |
| В. |
нясы́ты (неадуш.)
нясы́тага (адуш.) |
нясы́тую |
нясы́тае |
нясы́тыя (неадуш.)
нясы́тых (адуш.) |
| Т. |
нясы́тым |
нясы́тай
нясы́таю |
нясы́тым |
нясы́тымі |
| М. |
нясы́тым |
нясы́тай |
нясы́тым |
нясы́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
нясы́ты (о животных) нежи́рный;
н. парсю́к — нежи́рный каба́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нясы́ты, ‑ая, ‑ае.
Які набраў мала сала, тлушчу (пра жывёлу, якая ідзе на забой). Нясытае парася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нежи́рный нятлу́сты; (не тучный) нясы́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)