нястры́маны, -ая, -ае.

1. Які не можа валодаць сабой, стрымлівацца.

Н. чалавек.

2. Які немагчыма стрымаць.

Нястрыманая сіла.

Н. смех.

|| наз. нястры́манасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нястры́маны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нястры́маны нястры́маная нястры́манае нястры́маныя
Р. нястры́манага нястры́манай
нястры́манае		 нястры́манага нястры́маных
Д. нястры́манаму нястры́манай нястры́манаму нястры́маным
В. нястры́маны (неадуш.)
нястры́манага (адуш.)		 нястры́маную нястры́манае нястры́маныя (неадуш.)
нястры́маных (адуш.)
Т. нястры́маным нястры́манай
нястры́манаю		 нястры́маным нястры́манымі
М. нястры́маным нястры́манай нястры́маным нястры́маных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нястры́маны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нястры́маны нястры́маная нястры́манае нястры́маныя
Р. нястры́манага нястры́манай
нястры́манае		 нястры́манага нястры́маных
Д. нястры́манаму нястры́манай нястры́манаму нястры́маным
В. нястры́маны (неадуш.)
нястры́манага (адуш.)		 нястры́маную нястры́манае нястры́маныя (неадуш.)
нястры́маных (адуш.)
Т. нястры́маным нястры́манай
нястры́манаю		 нястры́маным нястры́манымі
М. нястры́маным нястры́манай нястры́маным нястры́маных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нястры́маны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нястры́маны нястры́маная нястры́манае нястры́маныя
Р. нястры́манага нястры́манай
нястры́манае		 нястры́манага нястры́маных
Д. нястры́манаму нястры́манай нястры́манаму нястры́маным
В. нястры́маны (неадуш.)
нястры́манага (адуш.)		 нястры́маную нястры́манае нястры́маныя (неадуш.)
нястры́маных (адуш.)
Т. нястры́маным нястры́манай
нястры́манаю		 нястры́маным нястры́манымі
М. нястры́маным нястры́манай нястры́маным нястры́маных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нястры́маны

1. несде́ржанный;

2. невозде́ржанный, невозде́ржный;

н. на язы́к — невозде́ржанный на язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нястры́маны і нестрыма́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не можа валодаць сабой, стрымлівацца. Усе ведаюць, што Булай нястрыманы, што любіць пакамандаваць. Шыцік.

2. Якога немагчыма стрымаць. З нястрыманаю сілаю і з громам бервяно падае ў ваду. Колас. — Няма куды дзяваць збожжа, — з нястрыманай радасцю сказаў.. [Шаманскі]. Дуброўскі. Сябры скарысталі вясёлы.. настрой для розных смешных успамінаў і далі волю нестрыманаму смеху. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несде́ржанный нястры́маны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гара́члівы, -ая, -ае.

Запальчывы, нястрыманы.

Г. характар.

|| наз. гара́члівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

невозде́ржаный няўстры́маны, нястры́маны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невозде́ржанный няўстры́маны; (несдержанный) нястры́маны;

невозде́ржанный на язы́к нястры́маны на язы́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)