няспо́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няспо́рны няспо́рная няспо́рнае няспо́рныя
Р. няспо́рнага няспо́рнай
няспо́рнае		 няспо́рнага няспо́рных
Д. няспо́рнаму няспо́рнай няспо́рнаму няспо́рным
В. няспо́рны (неадуш.)
няспо́рнага (адуш.)		 няспо́рную няспо́рнае няспо́рныя (неадуш.)
няспо́рных (адуш.)
Т. няспо́рным няспо́рнай
няспо́рнаю		 няспо́рным няспо́рнымі
М. няспо́рным няспо́рнай няспо́рным няспо́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няспо́рны

1. (малорезультативный) неспо́рый;

~ная рабо́та — неспо́рая рабо́та;

дождж ідзе́, але н. — дождь идёт, но неспо́рый;

2. (убыточный) неэконо́мный, невы́годный;

гэ́та бу́льба для насе́ння ~ная — э́тот карто́фель для семя́н неэконо́мный (невы́годный)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няспо́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не спорыцца, не ладзіцца. Не любіць Юзік гэтай работы. Не таму толькі, што яна вельмі цяжкая: няспорная надта. За пусцяковыя вынікі траціцца чорт што сілы і часу. Крапіва. // Нявыгадны ў гаспадарчых адносінах. Няспорнае насенне бульбы.

2. Не густы, не часты (пра дождж, снег і пад.). Пайшоў няспорны дождж. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неспо́рый разг. няспо́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няспо́рна нареч.

1. неспо́ро;

2. неспо́ро; неэкономи́чно, невы́годно;

1, 2 см. няспо́рны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)