няскла́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няскла́дна няскла́дней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няскла́дна нареч. нескла́дно, неуклю́же, несура́зно; см. няскла́дны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бессвя́зно нареч. бязла́дна, няскла́дна, без су́вязі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жвя́нькаць

‘ляніва, няскладна гаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення, надакучваць размовамі’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жвя́нькаю жвя́нькаем
2-я ас. жвя́нькаеш жвя́нькаеце
3-я ас. жвя́нькае жвя́нькаюць
Прошлы час
м. жвя́нькаў жвя́нькалі
ж. жвя́нькала
н. жвя́нькала
Дзеепрыслоўе
цяп. час жвя́нькаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

несвя́зно нареч. няскла́дна, нязвя́зна; бязла́дна; без су́вязі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нескла́дно нареч.

1. няскла́дна;

2. нязгра́бна; см. нескла́дный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нестро́йно нареч.

1. нястро́йна; нязгра́бна;

2. нязла́джана; няскла́дна; бязла́дна;

нестро́йно пою́т нязла́джана (няскла́дна) спява́юць;

3. нястро́йна; бязла́дна; см. нестро́йный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несура́зно нареч.

1. недарэ́чна; бязглу́зда;

2. нязгра́бна, няскла́дна; см. несура́зный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Лагаззё ’ламачча’ (карэліц., Шатал.) у выніку замены пачатковага р: параўн. рагаза, рагіза ’рагацце’, рагазіна, ра‑ газу́ліна ’сукаватая палка, ламачына, сук’ (Юрч.), рагазою ’грудай, кучай, няскладна’, рагазу́лька ’разгірака’ (Гарэц.), ушац. рагаззё ’сукаватыя галіны’ (Свяжынскі, вусн. паведамл.). Аб пераходзе р у л гл. Карскі, 1, 315.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сши́тый

1. сшы́ты, мног. пасшыва́ны;

2. пашы́ты; см. сшить;

◊

нела́дно (нескла́дно) скро́ен, да кре́пко (пло́тно) сшит няскла́дна скро́ены, але́ мо́цна сшы́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)