нясве́жы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нясве́жы нясве́жая нясве́жае нясве́жыя
Р. нясве́жага нясве́жай
нясве́жае		 нясве́жага нясве́жых
Д. нясве́жаму нясве́жай нясве́жаму нясве́жым
В. нясве́жы (неадуш.)
нясве́жага (адуш.)		 нясве́жую нясве́жае нясве́жыя (неадуш.)
нясве́жых (адуш.)
Т. нясве́жым нясве́жай
нясве́жаю		 нясве́жым нясве́жымі
М. нясве́жым нясве́жай нясве́жым нясве́жых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нясве́жы несве́жий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нясве́жы, ‑ая, ‑ае.

1. Які страціў з цягам часу свежасць, свае натуральныя якасці. Нясвежыя прадукты.

2. перан. Пазбаўлены свежасці, яркасці. Якаў застаў Вярбіцкага дома. Той нядаўна прачнуўся, і твар яго быў памяты і нясвежы. Чарнышэвіч.

3. Які доўга насілі; заношаны, брудны. З-пад расшпіленага каўняра кіцеля ў хлопца, віднелася нясвежая цяльняшка. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несве́жий нясве́жы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прату́хлы, -ая, -ае.

Які пратух, нясвежы.

П. сыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спёрты, -ая, -ае.

Пра паветра: душны, нясвежы.

|| наз. спёртасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ляжа́лы, -ая, -ае.

1. Нясвежы, даўні.

Л. тавар.

Ляжалая мука.

2. Які пэўны час знаходзіўся ў стане вылежвання, вылежалы.

Л. лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памя́ты, -ая, -ае.

1. Няроўны, нягладкі, са складкамі.

П. касцюм.

2. Стомлены, нясвежы, нібы заспаны (разм.).

П. твар.

|| наз. памя́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прату́хлы, ‑ая, ‑ае.

Які пратух, нясвежы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аце́слівы, -ая, -ае (разм.).

1. Пра вязкі, недапечаны, з закальцам хлеб.

А. хлеб.

2. перан. Нясвежы, памяты; неачэсаны.

А. хлопец.

|| наз. аце́слівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)