няру́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няру́дны няру́дная няру́днае няру́дныя
Р. няру́днага няру́днай
няру́днае		 няру́днага няру́дных
Д. няру́днаму няру́днай няру́днаму няру́дным
В. няру́дны (неадуш.)
няру́днага (адуш.)		 няру́дную няру́днае няру́дныя (неадуш.)
няру́дных (адуш.)
Т. няру́дным няру́днай
няру́днаю		 няру́дным няру́днымі
М. няру́дным няру́днай няру́дным няру́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няру́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не з’яўляецца рудой. Нярудныя выкапні. // Звязаны са здабычай і перапрацоўкай выкапняў, якія не з’яўляюцца рудой. Нярудная прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)