някі́дкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
някі́дкі |
някі́дкая |
някі́дкае |
някі́дкія |
| Р. |
някі́дкага |
някі́дкай
някі́дкае |
някі́дкага |
някі́дкіх |
| Д. |
някі́дкаму |
някі́дкай |
някі́дкаму |
някі́дкім |
| В. |
някі́дкі (неадуш.)
някі́дкага (адуш.) |
някі́дкую |
някі́дкае |
някі́дкія (неадуш.)
някі́дкіх (адуш.) |
| Т. |
някі́дкім |
някі́дкай
някі́дкаю |
някі́дкім |
някі́дкімі |
| М. |
някі́дкім |
някі́дкай |
някі́дкім |
някі́дкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
някі́дкі разг. небро́ский, нея́ркий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
някі́дкі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які не кідаецца ў вочы; няяркі. У чалавека, які вёў размову з Мядзведзевым, просты, някідкі твар з кірпатым носам, валасы старчаком. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)