нязру́шна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
нязру́шна - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Карчо́м ’нязрушна’ (карчом сядзець) (Некр.), да корч (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нерухома; нязрушна, незварушна (разм.) □ на месцы, на адным месцы, як укопаны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)