назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| нязло́мнасці | |
| нязло́мнасці | |
| нязло́мнасцю | |
| нязло́мнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| нязло́мнасці | |
| нязло́мнасці | |
| нязло́мнасцю | |
| нязло́мнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. несокруши́мость;
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Уласцівасць нязломнага.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нязло́мны, -ая, -ае.
1. Такі, якога нельга перамагчы, знішчыць; вельмі ўстойлівы, моцны.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
несокруши́мость несакруша́льнасць, -ці
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непрекло́нность непахі́снасць, -ці
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
несгиба́емость
1. незгіна́льнасць, -ці
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)