нязда́тны, -ая, -ае.

Які не мае адпаведнай здольнасці да чаго-н.

Н. да музыкі.

|| наз. нязда́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нязда́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязда́тны нязда́тная нязда́тнае нязда́тныя
Р. нязда́тнага нязда́тнай
нязда́тнае		 нязда́тнага нязда́тных
Д. нязда́тнаму нязда́тнай нязда́тнаму нязда́тным
В. нязда́тны (неадуш.)
нязда́тнага (адуш.)		 нязда́тную нязда́тнае нязда́тныя (неадуш.)
нязда́тных (адуш.)
Т. нязда́тным нязда́тнай
нязда́тнаю		 нязда́тным нязда́тнымі
М. нязда́тным нязда́тнай нязда́тным нязда́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нязда́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязда́тны нязда́тная нязда́тнае нязда́тныя
Р. нязда́тнага нязда́тнай
нязда́тнае		 нязда́тнага нязда́тных
Д. нязда́тнаму нязда́тнай нязда́тнаму нязда́тным
В. нязда́тны (неадуш.)
нязда́тнага (адуш.)		 нязда́тную нязда́тнае нязда́тныя (неадуш.)
нязда́тных (адуш.)
Т. нязда́тным нязда́тнай
нязда́тнаю		 нязда́тным нязда́тнымі
М. нязда́тным нязда́тнай нязда́тным нязда́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нязда́тны (да чаго) неспосо́бный (к чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нязда́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае здатнасці да чаго‑н.; няздольны. Няздатны да вучобы. Няздатны спяваць. □ Думала [Галя]: а чаму б ім сапраўды не з’ехаць туды, дзе іх ніхто не ведае, з’ехаць ад гэтай паняверкі, ад косых позіркаў. Хіба яна такая ўжо няздатная, што нідзе сабе і месца добрага не знойдзе? Сабаленка.

2. Які не падыходзіць для чаго‑н.; непрыгодны. Можна было падумаць, што.. [Андрэй] толькі тое і робіць — смяецца ўвесь дзень, на другое няздатны. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубава́ты, -ая, -ае (разм.).

Цвёрды, грубы, няздатны.

Дубаватыя рукі.

|| наз. дубава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неспосо́бный няздо́льны; нязда́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неприго́дный непрыго́дны, непрыда́тны; (неспособный) нязда́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасрэ́днасць

‘бясталентны, няздатны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. пасрэ́днасць пасрэ́днасці
Р. пасрэ́днасці пасрэ́днасцей
пасрэ́днасцяў
Д. пасрэ́днасці пасрэ́днасцям
В. пасрэ́днасць пасрэ́днасцей
пасрэ́днасцяў
Т. пасрэ́днасцю пасрэ́днасцямі
М. пасрэ́днасці пасрэ́днасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лама́ка, -і, ДМ -ма́цы, мн. -і, -ма́к, ж. (разм.).

1. Старая або сапсаваная рэч.

2. перан. Нязграбны, няздатны (пра чалавека, жывёлу, звычайна старых).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)