нязбы́тны, -ая, -ае.

1. Такі, што не можа збыцца; нездзяйсняльны.

Нязбытныя планы.

2. Такі, якога нельга або цяжка пазбыцца.

Н. сум.

Нязбытная туга.

|| наз. нязбы́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нязбы́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязбы́тны нязбы́тная нязбы́тнае нязбы́тныя
Р. нязбы́тнага нязбы́тнай
нязбы́тнае		 нязбы́тнага нязбы́тных
Д. нязбы́тнаму нязбы́тнай нязбы́тнаму нязбы́тным
В. нязбы́тны (неадуш.)
нязбы́тнага (адуш.)		 нязбы́тную нязбы́тнае нязбы́тныя (неадуш.)
нязбы́тных (адуш.)
Т. нязбы́тным нязбы́тнай
нязбы́тнаю		 нязбы́тным нязбы́тнымі
М. нязбы́тным нязбы́тнай нязбы́тным нязбы́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нязбы́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязбы́тны нязбы́тная нязбы́тнае нязбы́тныя
Р. нязбы́тнага нязбы́тнай
нязбы́тнае		 нязбы́тнага нязбы́тных
Д. нязбы́тнаму нязбы́тнай нязбы́тнаму нязбы́тным
В. нязбы́тны (неадуш.)
нязбы́тнага (адуш.)		 нязбы́тную нязбы́тнае нязбы́тныя (неадуш.)
нязбы́тных (адуш.)
Т. нязбы́тным нязбы́тнай
нязбы́тнаю		 нязбы́тным нязбы́тнымі
М. нязбы́тным нязбы́тнай нязбы́тным нязбы́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нязбы́тны несбы́точный, неосуществи́мый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нязбы́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, што не можа збыцца; нездзяйсняльны. Нязбытная мара. Нязбытныя планы.

2. Такі, якога нельга або цяжка пазбыцца. У шаравата-блеклых вачах.. [батрака] заставаўся той самы нязбытны сум і спалох, за якімі — па выгляду — ні смелай думкі, ні дужага смеху. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утапі́чны, -ая, -ае.

1. гл. утопія.

2. Які з’яўляецца ўтопіяй, нязбытны.

|| наз. утапі́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неосуществи́мый неажыццяві́мы, нездзяйсня́льны; (несбыточный) нязбы́тны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неажыццяві́мы, ‑ая, ‑ае.

Такі, які цяжка, немагчыма ажыццявіць; нездзяйсняльны, нязбытны. Неажыццявімы план. Неажыццявімая прапанова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несбы́точный нязбы́тны; (неосуществимый) нездзяйсня́льны, няздзе́йсны; неажыццяві́мы;

несбы́точные мечты́ няздзе́йсныя (нязбы́тныя, нездзяйсня́льныя) ма́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлі́ць, адалью, адальеш, адалье; адальём, адальяце і адлію, адліеш, адліе; адліём, аліяце; заг. адлі; зак.

1. чаго. Выліць частку вадкасці з якой‑н. пасудзіны. Адліць вады з вядра.

2. Адхлынуць, сцячы з якой‑н. часткі цела (пра кроў). Кроў адліла ад твару.

3. каго. Разм. Абліўшы (абліваючы) вадой, прывесці каго‑н. да прытомнасці. Сыны адлілі бацьку халоднай вадой і пад вечар павезлі ў горад у бальніцу. Галавач.

4. што. Вырабіць ліццём; выліць. Адліць балванку. / у перан. ужыв. Каса, і сякера, і цэп малацьбітны Магутную волатаў сілу далі: Марозы і спёкі далі гарт нязбытны — Мне песню, як звон, як пярун, адлілі. Купала.

5. Скончыць ліць. Адснавалі прадвеснія хмары, Адлілі праліўныя дажджы. Гурло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)