няго́дніцкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няго́дніцкі няго́дніцкая няго́дніцкае няго́дніцкія
Р. няго́дніцкага няго́дніцкай
няго́дніцкае		 няго́дніцкага няго́дніцкіх
Д. няго́дніцкаму няго́дніцкай няго́дніцкаму няго́дніцкім
В. няго́дніцкі (неадуш.)
няго́дніцкага (адуш.)		 няго́дніцкую няго́дніцкае няго́дніцкія (неадуш.)
няго́дніцкіх (адуш.)
Т. няго́дніцкім няго́дніцкай
няго́дніцкаю		 няго́дніцкім няго́дніцкімі
М. няго́дніцкім няго́дніцкай няго́дніцкім няго́дніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няго́дніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няго́дніцкі няго́дніцкая няго́дніцкае няго́дніцкія
Р. няго́дніцкага няго́дніцкай
няго́дніцкае		 няго́дніцкага няго́дніцкіх
Д. няго́дніцкаму няго́дніцкай няго́дніцкаму няго́дніцкім
В. няго́дніцкі (неадуш.)
няго́дніцкага (адуш.)		 няго́дніцкую няго́дніцкае няго́дніцкія (неадуш.)
няго́дніцкіх (адуш.)
Т. няго́дніцкім няго́дніцкай
няго́дніцкаю		 няго́дніцкім няго́дніцкімі
М. няго́дніцкім няго́дніцкай няго́дніцкім няго́дніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няго́дніцкі разг. негодя́йский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няго́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы нягодніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няго́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек ганебных, несумленных паводзін; нізкі (у 4 знач.) чалавек.

Ён аказаўся нягоднікам.

|| ж. няго́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. няго́дніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

негодя́йский разг. няго́дніцкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рышта́нт ’свавольнік’, ’распуснік’ (віл., НС; Сл. Гродз.), ’валацуга, злодзей’ (ТС), ’злодзей, нягоднік’ (Янк. Мат.), рышта́нец ’арыштант’, ’хуліган’ (Янк. 2), рышта́нтскій ’нягодніцкі’ (Янк. Мат.), рышта́нтства ’шкодніцтва’ (Янк. Мат.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)