няво́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няво́раны |
няво́раная |
няво́ранае |
няво́раныя |
| Р. |
няво́ранага |
няво́ранай няво́ранае |
няво́ранага |
няво́раных |
| Д. |
няво́ранаму |
няво́ранай |
няво́ранаму |
няво́раным |
| В. |
няво́раны (неадуш.) няво́ранага (адуш.) |
няво́раную |
няво́ранае |
няво́раныя (неадуш.) няво́раных (адуш.) |
| Т. |
няво́раным |
няво́ранай няво́ранаю |
няво́раным |
няво́ранымі |
| М. |
няво́раным |
няво́ранай |
няво́раным |
няво́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
няво́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няво́раны |
няво́раная |
няво́ранае |
няво́раныя |
| Р. |
няво́ранага |
няво́ранай няво́ранае |
няво́ранага |
няво́раных |
| Д. |
няво́ранаму |
няво́ранай |
няво́ранаму |
няво́раным |
| В. |
няво́раны (неадуш.) няво́ранага (адуш.) |
няво́раную |
няво́ранае |
няво́раныя (неадуш.) няво́раных (адуш.) |
| Т. |
няво́раным |
няво́ранай няво́ранаю |
няво́раным |
няво́ранымі |
| М. |
няво́раным |
няво́ранай |
няво́раным |
няво́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непа́ханый неара́ны, няво́раны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)